บันทึกอนุทินครั้ง ที่16

วิชา การจัดประสบการณ์แบบเรียนร่วม

วันอังคาร ที่30 เมษายน 2558

ครั้งที่ 16 กลุ่ม 103 ห้องเรียน 443

เวลาเรียน 14:10 - 16:40

วันนี้เป็นการเรียนคาบสุดท้ายในวิชานี้

สอบจับฉลากร้องเพลงว่าจะได้เพลงไหน

เพลง ไก่

แม่ไก่ออกไข่วันละฟอง

ไข่วันละฟอง ไข่วันละฟอง

แม่ไก่ของฉันไข่ทุกวัน

1วัน ได้ไข่ 1ฟอง

ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกสำหรับเทอมนี้

บันทึกอนุทินครั้ง ที่15

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนร่วม

วันอังคารที่ 21 เมษายน 2558 

ครั้งที่15 กลุ่ม 103 ห้องเรียน 443

เวลาเรียน 14:10 - 16:40 น.

โปรแกรมการศึกษาเฉพาะบุคคล (IEP)

(Individualized Education Program)

   

    IEP 

       - เป็นแผนที่ไม่ได้ทำขึ้นคนเดียว ทำกันหลายคน เช่น ครู หมอ

   ผู้ปกครอง ผุ้บริหารโรงเรียน

       - ในทางปฎิบัติครูประจำชั้นเป็นคนเขียนแล้วให้คนอื่นดู บางแผนอาจใช้

   เทอมเดียว บางแผนใช้หนึ่งปี

       - แผน IEP จะเขียนได้ก็ต่อเมื่อครูรู้รายละเอียดเด็กถี่ถ้วนต้องได้สัมผัส

   กับเด็กเป็นเวลา 1 เทอมจนครูรู้อาการ นิสัย   ชอบไม่ชอบอะไรบ้าง 

   ครอบครัวเป็นอย่างไร

      

การเขียนแผน IEP 

   - คัดแยกเด็กพิเศษ

   - ครูต้องรู้ว่าเด็กมีปัญหาอะไร

   - ประเมินพัฒนาการเด็กเป็นระยะ

   - เด็กสามารถทำอะไรและทำอะไรไม่ได้บ้าง

   - จึงเริ่มเขียนแผน IEP

IEP ประกอบด้วย 

    - ข้อมูลส่วนตัวเด็ก

    - ระบุว่าเด็กมีความจำเป็นต้องได้รับบริการอะไรพิเศษบ้าง

    - ระบุความสามารถของเด็กในปัจจุบัน

    - เป้าหมายระยะยาว - ระยะสั้น

    - ระบุวัน เดือน ปีที่เริ่มทำการสอน และคาดคะเนการสิ้นสุดของแผน

    - วิธีการประเมินผล

ประโยชน์ต่อเด็ก 

  

   - ได้เรียนรู้ความสามารถของตนเอง

   - ได้โอกาสพัฒนาความสามรถของตนเอง

   - ได้รับการศึกษาและฟื้นฟูต่อเนื่องอย่างเหมาะสม

ประโยชน์ต่อครู 

 - เป็นแนวทางในการเลือกสื่อในการสอนและวิธีการสอน

ที่เหมาะสมกับเด็ก

 - เป็นแนวทางการจัดการเรียนการสอนที่ตรงกับความสามรถ

และความต้องการของเด็ก

 - ตรวจสอบและประเมินผลได้เป็นระยะ

ประโยชน์ต่อผู้ปกครอง 

  - ได้มีส่วนร่วมในการจัดทำแผนการเรียนรายบุคคล เพื่อให้เด็ก

พัฒนาความสามรถได้สูงสุดตามศักยภาพ

 -  เกิดความร่วมมือในการพัฒนาเด็ก มีการติดต่อสื่อสารกันอย่าง

ต่อเนื่องและใกล้ชิดระหว่างบ้านกับโรงเรียน

ขั้นตอนการทำแผน IEP 

   - การกำหนดจุดมุ่งหมาย ระยะยาว/ระยะสั้น

   - การรวบรวมข้อมูล ทางการแพทย์ การประเมินด้านต่างๆ 

     บันทึกจากครู ผู้ปกครองและผู้ที่เกี่ยวข้อง

  ประเมินตนเอง 

    

   แต่งกายถูกต้องเรียบร้อย เข้าเรียนตรงเวลา ตั้งใจฟังอาจารย์เพราะการเขียน

 แผน IEP ต้องนำไปใช้ในอนาคต

  

  ประเมินเพื่อน

  เพื่อนๆชวนอาจารย์คุยบ้างแต่เพื่อนๆตั้งใจเรียน ตั้งใจฟังอาจารย์ มีการช่วยกัน

 ทำงานเป็นกลุ่มในการเขียนแผน IEP

  ประเมินอาจารย์

   

   อาจารย์เตรียมการเรียนการสอนมาดีทุกครั้ง มีการอธิบายแผน IEP ให้นัก

 ศึกษาฟังอย่างละเอียดเข้าใจง่ายสามารถนำไปเขียนเองได้   

 

บันทึกอนุทิน ครั้งที่14

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนร่วม

วันอังคาร ที่14 เมษายน  2558

ครั้งที่14 กลุ่ม 103  ห้องเรียน 443

เวลาเรียน 14:10 -16:40

สัปดาห์นี้ไม่มีการรเียนการสอนเพราะหยุดประเพณีวันสงกรานต์

บันทึกอนุทิน ครั้งที่13

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนร่วม

วันอังคาร ที่ 7 เมษายน  2558

ครั้งที่ 13 กลุ่ม 103  ห้องเรียน 443

เวลา 14:10 - 16:40

การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ 

ทักษะพื้นฐานทางการเรียน 

  เป้าหมาย

    - การช่วยให้เด็กแต่ละคนเรียนรู้ได้

    - มีความรู้สึกดีต่อตนเอง

    - พัฒนาความกระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็น

 ช่วงความสนใจ 

   

    - เด็กปกติจะมีช่วงความสนใจประมาณ 10-15 นาที

    - เด็กพิเศษจะมีช่วงความสนใจประมาน 5 นาที เช่นการเล่านิทาน

      ไม่ควรใช้นิทานที่เล่าเกิน 5-6 หน้าควรค่อยๆเล่าแล้วเพิ่มระยะเวลา

      ไปเรื่อยๆนิทานอาจจะเล่มหน้าขึ้น

การเลียนแบบ (การเรียนรู้เกิดจากการเลียนแบบ)

  - การเรียนรู้ส่วนมากของเด็กพิเศษจะใช้วิธีการเลียนแบบจากเพื่อน คุณครู

    คนที่โตกว่า คนใกล้ตัวเด็ก

      

       เช่น คุณครูต้องการให้น้องไปหยิบกระเป๋าหน้าชั้นเรียน คุณครูจะต้องเรียก

       น้องที่เป็นเด็กพิเศษก่อนน้องที่เป็นเด็กปกติเพราะเด็กพิเศษจะรู้สึกตัวช้า

       กว่าเด็กปกติพอคุณครูเรียกน้องทั้ง 2 คนแล้วเด็กปกติจะลุกขึ้นไปและ

       เด็กพิเศษจะเดิมตาม(แต่เด็กพิเศษจะไม่ทราบว่าคุณครูให้ทำอะไรแต่

       จะทำตามเด็กปกติเพราะได้ยินชื่อที่คุณครูเรียกพร้อมกัน ) 

การทำตามคำสั่ง คำแนะนำ

     

 - ควรสั่งที่ละอย่าง ไม่ควรสั่งพร้อมกันทีละหลายๆอย่าง

 - คำสั่งไม่ควรซับซ้อน เข้าใจง่าย ใช้ศัพท์ที่เด็กเข้าใจง่าย

การรับรู้ การเคลื่อนไหว 

 - ได้ยิน เห็น สัมผัส ลิ้มรส กลิ่น ----> ตอบสนองอย่างเหมาะสม

    เช่น ถ้วยกาแฟร้อนถ้าเด็กปกติเอามือไปสัมผัสที่ถ้วยเด็กจะกระชากกลับ

    ทันทีแต่ถ้าเป็นเด็กพิเศษเอามือไปสัมผัสถ้วยประสาทรับรู้จะช้าประมาน

    สัก 5 นาทีเด็กจะรู้สึกร้อนและจะปัดถ้วยหกทันที

 การวางแผนการเตรียมพื้นฐานวิชาการ 

   - จัดกลุ่มเด็ก

   - เริ่มต้นเรียนรู้ในช่วงเวลาสั้นๆ

   - เตรียมทุกอย่างให้พร้อมก่อนเด็กมาถึง

   - ติดชื่อเด็กตามที่นั่ง

   - ใช้อุกปรณ์ที่เด็กคุ้นเคย มีอุปกรณ์ไว้เปลี่ยนใกล้มือ

   - บันทึกว่าเด็กชอบอะไรที่สุด

   - พูดในทางที่ดี ( ชมไว้เสมอถึงงานไม่ได้ออกมาดีก็ต้องชม )

   - จัดกิจกรรมให้เด็กได้เคลื่อนไหว ทำบทเรียนให้สนุก

    

ประเมินตนเอง

  
  สัปดาห์นี้ตั้งใจเรียน ตั้งใจฟัง ตั้งใจจดเพิ่มเติม ชอบคลิปวีดีโอที่อาจารย์เอามาให้

ดูท้ายชั่วโมงมากรู้สึกประทับใจน้องที่น้องไม่มีแขนแต่น้องสามารถใช้ชีวิตได้ปกติไม่

เป็นภาระใครสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ปกติ มันทำให้เราคิดได้ว่าบนโลกนี้มีคนที่

แย่ลำบากกว่าเราเราควรตั้งใจเรียนให้มากกว่าเดิม ช่วยเหลือตัวเองให้ได้พยายาม

เป็นภาระคนอื่นให้น้อยที่สุดและควรพึ่งตัวเองให้มากที่สุด 

  ประเมินเพื่อน

  สัปดาห์นี้เพื่อนๆขาดกันเยอะ แต่คนที่มาก็ตั้งใจเรียนมีคุยกันบ้าง แต่เพื่อนๆก็ยัง

สนใจอาจารย์ตั้งใจฟังและตั้งใจเรียน

ประเมินอาจารย์

  อาจารย์เตรียมการเรียนการสอนมาดีทุกครั้ง มีข่าวสารมาอัพเดทให้ฟังตลอดคือ

ชอบมากเวลาอาจารย์มาเล่าเรื่องให้ฟัง อาจารย์มีสื่อมาสอนเพิ่มเติมให้นักศึกษา

ทุกครั้ง

บันทึกอนุทิน ครั้งที่12

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนร่วม

วันอังคารที่ 31 มีนาคม  2558

ครั้งที่12  กลุ่ม103  ห้องเรียน 443

เวลา 14:10 - 16:40

สัปดาห์นี้ไม่มีการเรียนการสอน เพราะเปฺนกิจกรรมกีฬาสีคณะ

บันทึกอนุทิน ครั้งที่ 11

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนร่วม

วันอังคารที่ 24 มีนาคม 2558

ครั้งที่11  กลุ่ม 103  ห้องเรียน 443

เวลาเรียน 14:10 - 16:40 

สัปดาห์นี้ไม่มีการเรียนการสอน อาจารย์ให้นักศึกษาสอบวัดความรู้ที่เรียนมา

บันทึกอนุทินครั้งที่ 10

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนร่วม

วันอังคาร ที่17 มีนาคม 2558

ครั้งที่ 10  กลุ่ม 103  ห้องเรียน 443

เวลาเรียน 14:10 - 16:40

การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

ทักษะการช่วยเหลือตัวเอง

เรียนรู้การดำรงชีวิตโดยอิสระให้มากที่สุด

- การกินอยู่

- การเข้าห้องน้ำ

- การแต่งตัว

- กิจวัตรต่างๆในชีวิตประจำวัน

การสร้างความอิสระ

- เด็กอยากช่วยเหลทอตนเอง

- อย่าทำงานตามความสามารถ

- เด็กเลียนแบบการช่วยเหลือตนเองจากเพื่อน เด็กที่โตกว่าและผู้ใหญ่

ความสำเร็จเป็นสิ่งสำคัญ

- การทำด้วยตนเอง

- เชื่อมั่นตนเอง

- เรียนรู้ความรู้สึกที่ดี

หัดให้เด็กทำเอง

- ไม่ช่วยเหลือเกินความจำเป็น

- ผู้ใหญ่มักทำสิ่งต่างๆให้เด็กมากเกินไป

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง  อายุ  2-3 ปี

การแต่งกาย	การกินอาหาร	การอาบน้ำและเข้าห้องน้ำ	ทั่วไป
- ถอดเสื้อออกได้ - เปลี่ยนเสื้อได้ - อาจเลิกทำได้ง่ายๆ - ต้องการคนช่วยเหลือแต่ก็ร่วมมือดี	- ใช้ช้อนส้อมได้ - แต่ชอบใช้มือและช้อนมากกว่า - ป้อนอาหารที่ชอบได้เอง - ดื่มน้ำจากแก้วได้	- บอกว่าจะเข้าห้องน้ำโดยไม่ทำเลอะก่อน - กลั้นปัสสาวะ อุจจาระได้	- เปิดประตูเลื่อนหรือลูกบิดได้ - ขึ้นลงบรรไดโดยเกาะราวได้ - เลื่อนเก้าอี้มายืนเพื่อปีนหยิบของ

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง  อายุ  3-4 ปี

การแต่งกาย	การกินอาหาร	การอาบน้ำและข้าห้องน้ำ	ทั่วไป
-ถอดเสื้อได้เรียบร้อย  รวดเร็ว - ใส่เสื้อ  ถอดกระดุม  รูดซิปได้คล่อง - เก็บเสื้อแขวนใส่ตู้ได้	- ใช้ช้อนส้อมได้คล่อง - รินน้ำจากเหยือกใส่แก้วได้ - กินอาหารรวมกับคนในครอบครัวได้	- ชอบอาบน้ำเอง - เล่นน้ำในอ่างจะไม่ค่อยเลิก -อาบไม่สะอาด -ตื่นนอนตอนกลางวันและขอให้พาไปห้องน้ำ	- บอกอายุ เพศ  ชื่อ  นามสกุลตนเองได้ -ทำตามคำสั่ง 2-3อย่างได้ -แยกจากพ่อแม่ไปโรงเรียนได้

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง  อายุ  4-5 ปี

การแต่งกาย	การกินอาหาร	การอาบน้ำและเข้าห้องน้ำ	ทั่วไป
-ร้อยเชือกรองเท้าได้ -ถอดหรือใส่เสื้อได้โดยมีคนช่วย -บอกด้านหน้า  ด้านหลังของเสื้อได้	-ใช้มีด  ช้อน  ส้อม -กินอาหารได้เองโดยไม่ต้องป้อน -ผู้ใหญ่อาจคลุกหรือฉีกเนื้อให้ก่อน	- อาบน้ำ  เช็ดตัวเอง - เข้าห้องน้ำ  ล้างมือ  ล้างก้นได้	- เล่นกับเพื่อนบ้านเมื่อเรียกก็กลับ - ทิ้งของเล่นต้องเตือนให้เก็บ - ช่วยงานบ้าน  เช่น   จัดโต๊ะ  ทิ้งขยะ  ให้อาหารสัตว์

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง  อายุ  5-6 ปี

การแต่งกาย	การกินอาหาร	การอาบน้ำและเข้าห้องน้ำ	ทั่วไป
- ผูกเชือกรองเท้าได้  - แต่งตัวเองไดทุกขั้น - ช่วยน้องแต่งตัวได้	- กินอาหารด้วยช้อนส้อมได้  แต่มักไม่เรียบร้อย - ไม่ค่อยสระผม - รู้จักมารยาทในการรับประทานอาหาร	- อาบน้ำ  เช็ดตัวเอง - ไม่ค่อยสระผม - เข้าห้องน้ำขับถ่ายได้เอง	- ไปโรงเรียน - นำเงินไปใช้ได้เล็กน้อย - จัดเตียงตนเอง - เอาเสื้อใช้แล้วใส่ตะกร้า

ลำดับขั้นในการช่วยเหลือตนเอง  ครูต้องย่อยงานให้เด็กเป็นทักษะการช่วยเหลือตนเองออกเป็นขั้นย่อยๆ  เรียงตามลำดับขั้นตอน   เช่น   การเข้าส้วม

• เข้าไปในห้องส้วม
• ดึงกางเกงลงมา
• ก้าวขึ้นไปนั่งบนส้วม
• ปัสสาวะหรืออุจจาระ
• ใช้กระดาษขำระเช็ดก้น
• ทิ้งกระดาษชำระในตะกร้า
• กดชักโครกหรือตักน้ำราด
• ดึงกางเกงขึ้น
• ล้างมือ
• เช็ดมือ
• เดินออกจากห้องส้วม

ในการทำกิจกรรมนั้นควรมีการวางแผนและแยกกิจกรรมเป็นขั้นย่อยๆ ให้มากที่สุด

กิจกรรมท้ายคาบ

ทายสีด้วยภาพวงกลม

การประเมิน

ประเมินตนเอง

- มีความมพร้อมในการเรียน ให้ความร่วมมือในการเรียนเป็นอย่างดีทำกิจกรรมอย่างตั้งใจ

ประเมินเพื่อน

- เพื่อนทำกิจกรรมอย่างสนุกสนาน มีความสุขในการรเียนวิชสนี้ทุกคาบ

ประเมินอาจารย์

- อาจารย์เตรียมความพร้อมในการสอนมาเป็นอย่างดี เตรียมสื่ออุปกรณ์มาสอนมีกิจกรรมสนุกๆตั้งแต่เริ่มจนถึงหมดคาบ ทำให้เราไม่เบื่อกับการรเรียนชอวิธีการอนแบบนี้มากค่ะ